, , ,

The Adventures of N 1: Chios


 Γνωστή για την μαστίχα, τα γραφικά της χωριά, τους Χιώτες που βιάζονται σε έναν τόπο τόσο μικρό και την ιστορία της, η Χίος αποτελεί έναν κρυμμένο προορισμό, παραμερισμένο θα έλεγε κανείς τα τελευταία χρόνια, για της καλοκαιρινές μας διακοπές. Όλα αυτά επιβεβαιώνονται από την συνεχή παράθεση όψεων και αντιθέσεων από γωνιά σε γωνιά. Βρέθηκα εκεί, γνώρισα ένα νησί πολύ διαφορετικό από εκείνο που παρουσιάζεταί και μιας (κατά έναν τρόπο) είναι το δεύτερο μου σπίτι, because home is where your mom is η ίδεα για την έναρξη της καινούργιας στήλης του Cluster Of Stars γεννήθηκε.

 Έτσι λοιπόν το ταξίδι ξεκινά περίπου 8 ώρες μακριά από το λιμάνι του Πειραιά, στο Ανατολικό Αιγαίο και απέναντι ακριβώς απο τα παράλια της Μικράς Ασιας και το Τσεσμε.

 Στην πόλη τίποτα δεν θυμίζει το παραδοσιακό στιλ μπλε - άσπρο πέρα μερικών εξαιρέσεων. Τα περισσότερα σπίτια και ειδικότερα εκείνα που βρίσκονται μέσα στο κάστρο της πόλης έχουν χαρακτήρα που σε τραβάει πίσω στο 1920.





                                            Λιμάνι και παραλιακός δρόμος γίνονται ένα.





Μοναδικές εικόνες, μοναδική αρχιτεκτονική που ξεχωρίζει με τον πλούτο της αλλα και την ποικιλία σε κάθε άκρη του νησιού. Έτσι, μεταφέρομαι στο Πυργί το μεγαλύτερο χωριό του νησιού που αποτελεί ζωντανό λαογραφικό μουσείο. Τα ασπρόμαυρα γεωμετρικά του σχήματα τα "ξυστά" που σε ζαλίζουν βρίσκονται χαραγμένα σε κάθε σπίτι. Μεταξύ τους άλλα ενώνονται με αψίδες κάνοντας τους δρόμους γραφικότατους.

 






Παίρνω τον δρόμο προς τα Μεστά και σε λίγα λεπτά βρίσκομαι στο μεσσαιωνικό χωριό. Κατα μήκος του δρόμου για εκεί, τα χαρακτηριστικά δεντράκια με τον άσπρο πάτο δακρύζουν. Αρώματα και χρώματα.. αλάτι και λιβάνι, κίτρο και δενδρολίβανο, μανταρίνι και νεράτζι, μυροβόλος Χίος.

Τα Μεστά είναι το πιο καλοδιατηρημένο μαστιχοχώρι του νησιού. Χτίσμενο στα Βυζαντινά χρόνια και με ανανεωμένη οχύρωση απο τους Γενοβέζους παρατηρώ την παραδοσιακή θυμιανούσικη πέτρα στα αρχοντικά του, βοτσαλωτές αυλές, κρηνες στέρνες και περιβόλια με εστεριδοειδή, την βυζαντινή εκκλησία με το ψηλό καμπαναριό. Ένα ζωντανό χωριό του χθές με πυκνή δόμηση.





     Κοντά βρίσκω την παραλία της Αγίας Δύναμης με τα καταγάλανα νερά, την παραλία της Κώμης με τον κοσμοπολίτικο αέρα και την χρυσή άμμο. Πρώτη θέση όμως έχουν τα Μαύρα Βόλια με τα ξεχωριστά μαύρα βότσαλα από προιστορική έκρηξη του υφαιστίου Ψάρωνας. Τα νερά είναι παγωμένα και κρυστάλλινα και ο βυθός εντυπωσιακά μαύρος,


 
Και τελειώνω εδώ χωρίς πολλά πήγαινε - έλα. Ύπαρχουν πολλά ακόμα να ανακαλύψει κανείς          γι'αυτό άφησα τα υπόλοιπα για την επόμενη φορά. Το μέρος με την βαριά ιστορία του και με την μοίρα που το χτυπά ανά καιρούς αλλά και με το προιόν του, πολυζήτητο μέχρι την άλλη άκρη της γης, την μαστίχα. Με μια μεγάλη ανάσα αυτή είναι η Χίος.


xoxo

Share: